Hier zie je een klein ‘beeld-verhaal’ uit de 2e week van de mei-vakantie, om je een idee te geven. Het eerste wat we deden was een Connectie-oefening:
Roundpen Op avontuur Zwemmen in het Lac de Veronne
Al heeft een roundpen beperkte mogelijkheden, ook hebben we daar een paar oefeningen gedaan: wat is je houding t.o.v. het paard: wijst je navel naar voren, of richting de singelplek; welke kant wijzen je tenen uit, en welke invloed heeft het op het paard als je druk geeft op zijn schouder of op zijn achterhand?
Gelukkig hebben we een uitgestrekt domein waar je mooie wandelingen kunt maken. Zo zijn we met Johnny naar de merrie’s geweest, en hebben we thee gedronken bij het Guesthouse
En natuurlijk hielden we de traditie in ere: zwemmen, de eerste week van mei. Met de pony’s het water in, en daarna met kleren èn schoenen zelf een rondje zwemmen. Kreeg je in april nog het gevoel van ‘pijltjes in je arm’, nu was het even doorbijten, maar daarna : heerlijk!
Categoriearchief: ondertussen aan het Lac de Veronne
plezier met paarden in de mei-vakantie (2)
Impressie van de eerste vakantieweek: 23-29 april 2022
(De foto hierboven is van gistermiddag: Margot met Querio op de oever)
Het was een volle week, waarin we lekker lange dagen konden maken, en veel verschillende dingen hebben gedaan. Onverwacht waren de drie IJslandse logées die kennis maakten met de merrie’s. Zie de foto hieronder
plezier met paarden in de mei-vakantie (1)
Van 23 tot 30 april èn van 30 april tot 7 mei kun je meedoen aan de cursus Clever Horsemanship aan het Lac de Veronne.
Natuurlijk, paarden zijn vluchtdieren, maar – hoe onbedoeld ook – meestal komt het door onszelf als het paard van streek raakt, als hij angstig is, of niet mee wil doen, ‘eigenwijs’ of ‘moeilijk’ is. Hoe kun je dat gedrag ombuigen? Paarden en pony’s zijn van nature kudde-dieren, die het liefst samen zijn, samen grazen, doezelen en spelen. En hun energie sparen voor als ze echt moeten vluchten. Communiceren, op een voor het paard natuurlijke manier. Ben je daarin geïnteresseerd, kom dan in de meivakantie naar het Lac de Veronne. Je kan in deze vakantieweek optrekken met de kudde, ze leren zien en begrijpen, en samen oefeningen doen met één of meerdere paarden naar keuze
Je hebt drie dagen ’s ochtends èn ’s middags les, en twee dagen een dagdeel. Het voorjaar in de Dordogne is prachtig: het frisse groen, de al krachtige zon en een heerlijke temperatuur. Traditiegetrouw gaan we in de mei-vakantie altijd voor het eerst na de winter het water in. De paarden en pony’s hebben er echt weer zin in (zie de foto hierboven, met Sjampie). Programma cursus in de mei-vakantie
Zaterdag: aankomst en installeren Hier zie je een kort filmpje terwijl ik speel met Flashy: de yo-yo is een bekend begrip bij Natural Horsemanship, het is één van de 7 ‘games’. Die je ook heel leuk kunt doen bij oefeningen voor trailer-laden, zo blijft het een ontspannen spel. Ik film het zelf met m’n telefoon, het beeld beweegt nogal aan het begin, want ik heb in mijn ene hand die telefoon en in de andere de leadrope. En Flashy wilde eerst langs de trailer in plaats van op de loopplank. Maar het is om een idee te geven
Lijkt het je leuk? Accommodaties die nog vrij zijn: In de week van 23 tot 30 april is nog vrij: het Guesthouse at the Lake, en een tenthuisje
Daarom is het zo belangrijk dat het paard het fijn vindt bij zijn mens, dat je zijn vriend èn leider bent, dat je beter bent dan zijn kudde-genoten, dat hij je ziet als het beste en belangrijkste paard…! Maar hoe bereik je dat?
.
In deze cursusweek komt dat allemaal aan de orde:
hoe kunnen we beter met het paard communiceren, zodat hij graag met ons mee gaat? Zonder dat je een bit, een zweep, sporen (dwang) nodig hebt. Om een betere communicatie te ontwikkelen is het belangrijk tijd met de paarden door te brengen, dat we onze manier van bewegen verbeteren. En dat we de lichaamstaal van het paard begrijpen èn daar met onze lichaamstaal op kunnen antwoorden.
Huur één van de vakantie-huisjes of een tenthuisje.
Wat kun je verwachten van zo’n paardenweek? Het programma ligt nooit helemaal vast, omdat het paard en de cursist samen het tempo en de oefeningen bepalen, en het plezier voor beiden voor op staat, maar hieronder een voorbeeld van wat er zoal aan de orde komt
Zondagmiddag:
kennismaking en kleine demonstratie. Het hele gezin is hierbij welkom
Maandagochtend:
natuurlijk gaan we eerst kijken bij de drie kuddes: hoe communiceren ze onderling, en wat doen wij? Waarom is lichaamstaal zo belangrijk?
Hoe krijg je een sterke connectie zodat jij en je paard daarna plezier hebben met ‘liberty’ en oefeningen in vrijheid?
Maandagmiddag:
Ademhalingsoefeningen ìn de kudde. Je ervaart waar je grens ligt: hoe voel je of een pony bij je komt uit nieuwsgierigheid, uit vriendelijkheid, of omdat hij opdringerig is? En hoe kun je daar op reageren? Je maakt kennis met de verschillende karakters in de kudde. We gaan borstelen en verzorgen, niet om ze mooi schoon te krijgen, maar voor een goede connectie. Je leert om de bewegingen van je paard goed te interpreteren. Hoe zetten ze hun voeten neer, hoe bewegen ze hun staart, hals, hoofd? Daarna brengen we de paarden naar een andere wei, ze lopen los. Hoe voelt de energie van de bewegende kudde? Wat gebeurt er wanneer je zelf langzamer gaat lopen of juist je pas versneld, met meer of minder energie?
Dinsdagochtend:
eerst meer uitleg in detail wat de invloed is van je bewegingen (je lichaamstaal) op de bewegingen van het paard. Sommige paardenmensen hebben het over ‘spiegelen’, ‘het paard spiegelt je’. Maar wat wordt daarmee nu eigenlijk bedoelt? En kun je dat zelf ervaren? Je gaat oefenen met een van de paarden.
Het paard is vrij, zodat je goed kunt zien hoe hij reageert op grote en kleine bewegingen. Wat is escalerende druk? En hoe vang je de aandacht van het paard, als hij je negeert? Iedere cursist oefent om de beurt, door naar elkaar te kijken ontdek je ook veel, soms zelfs meer dan wanneer je zelf bezig bent
Dinsdagmiddag:
eerst na-bespreking over je ervaringen van de ochtend. Daarna gaan we ons meer richten op kleine bewegingen, samen met een paard: de stand van je voeten, de invloed van je navel, het belang van ritme en timing. Ook kan je rijden in de bak: hoe gebruik je nu je navel, je energie, ritme en timing?
We brengen het paard terug naar zijn kudde en je blijft bij hem. Ook wanneer hij niets doet, doe je samen met het paard he-le-maal niets (behalve genieten van zijn aanwezigheid, van samen zijn met het paard), want niets doen is ook iets doen en voor paarden heel belangrijk.
Woensdagochtend:
Eerst een inleiding en een demonstratie over werken in de bak en in de roundpen, terwijl het paard een halster omheen heeft en aan de leadrope vast zit. Welke gymnastiserende bewegingen kan je het paard laten maken en hoe bereid je hem voor op trailer-laden of op omgaan met enge voorwerpen? Daarna zelf oefenen.
’s Middags vrij zodat je tijd hebt om – met je gezin – iets van de omgeving te gaan zien
Donderdagochtend is er markt in Monpazier, dus vrij te besteden
Donderdagmiddag:
Eerst doen we ademhalingsoefeningen en oefenen we op elkaar met energie en druk geven (zonder paard). Daarna haal jezelf een paard uit de kudde om mee te oefenen in de bak, en daarna gaan we naar buiten, een wandeling over de paadjes op en om het terrein. Wie wil kan er ook op (afhankelijk ook van het niveau).
Vrijdagochtend:
we herhalen alle stappen van afgelopen dagen en je kunt oefenen op die onderdelen die je nog wilt verbeteren
Vrijdagmiddag: we gaan wandelen of rijden over de bospaden in de omgeving en wie wil mag met het paard het meer in
Zaterdag: afscheid en vertrek, of verlenging
Wil je reserveren, of wil je eerst meer informatie en overleggen of het iets voor jou is?
Schrijf: vakantie@lacdeveronne.com
en je krijgt dezelfde dag antwoord.
Een whatsapp sturen kan ook: 0033634596205
We hopen een berichtje van je te krijgen! Informeer vrijblijvend, je zit nog nergens aan vast.
In de week van 30 april tot 7 mei is nog vrij: Mouly Premiere, en een tenthuisje
het verhaal van Lupo
Toen ik vanochtend bij de winterpaddock kwam, stond Lupo zijn bil te schuren aan de tak van een omgevallen eik. Hij hinnikte zachtjes zodra hij mij zag. Ik ging naar hem toe en kriebelde en krabde op de plekken waar ik vermoedde dat hij jeuk had. Hij liet het zich een tijdje welgevallen, maar daarna zette hij een paar passen bij me vandaan richting zijn kleine kudde. Ik volgde hem. Hij liep zijn dochter Twinkel voorbij, en keek achterom. Volgde ik nog steeds? Jazeker. Toen richtte hij zich wat op en ging met meer energie lopen. Nu zetten de vier anderen zich ook in beweging, samen volgden we Lupo, want hij had zichtbaar een plan. Uiteindelijk ging hij over in een enthousiast drafje. Wat wilde hij?
Lupo leidde ons naar de uitgang van de paddock. Bij het afgesloten doorloopje naar het weiland stopte hij, keek weer achterom, en hinnikte opnieuw: “Doe je het open? Ik wil dààr graag heen”.
Goed plan, Luup.
Ik had het vorige week, toen het zo keihard dagen onafgebroken regende en het weiland een grote modderpoel dreigde te worden, dichtgedaan, maar nu scheen de zon volop en de verwachting is dat het voorlopig ook dit mooie weer blijft.
Dus deed ik het hek open en daar gingen ze, met z’n vijven in een mooi galopje naar de uitgestrekte wei.
Maar inwendig was ik ontroerd èn blij. Omdat Lupo zo goed kan communiceren, met mij en met zijn kudde. Hij kan bedenken terwijl hij zijn bil staat te schuren, dat ik voor hem de paddock kan openen, hij kan bedenken hoe hij mij dat kan uitleggen, hij blijft communiceren, door achterom te kijken controleert hij of ik in zijn split-stream mee ga, door meer energie in zijn beweging te brengen, raken de anderen oplettend: hé, er gaat iets gebeuren, volg Lupo!
Er zit vertrouwen en vrolijkheid in zijn bewegingen.
Lupo is bij ons sinds hij twee maanden oud was. Op de foto hier, samen met zijn moeder Marie, zie je in welke deplorabele staat ze destijds verkeerden. Ik ontdekte ze in een weitje hier 15 km vandaan, zonder water, zonder eten.
Omdat het zomerseizoen al was begonnen maar ik het ondanks de drukte niet kon laten er dagelijks heen te gaan met water en voer, spoorde Richard de eigenaar op, en aan. Ja, ja hij zou ze hooi brengen, en water. Maar hij gaf het hooi aan de andere kant van het prikkeldraad, zodat Marie wonden in haar oren kreeg als ze haar hoofd naar het hooi toeboog. Daarom zochten we na de zomer opnieuw kontakt met hem: we hadden twee oude caravans, wilde hij die niet ruilen tegen de merrie en haar veulen?
Oh ja, dat was een prima idee.
En zo geschiedde.
De man haalde de caravans op, en wij Marie en haar veulen.
Omdat het veulentje, een hengstje, zulke blauwe ogen had, noemde ik hem Lupo. Later werden die ogen lichtbruin, dezelfde kleur als zijn vacht.
En zoals je op de grote foto boven dit stukje kunt zien, is hij inmiddels uitgegroeid tot een prachtig paard, hij staat daar achter zijn dochter (ga en vermenigvuldig u).
Ook zij werd geboren met blauwe ogen die later de kleur van haar vacht hebben gekregen. (Ik zal nog een foto opzoeken hoe hij aandachtig staat te kijken naar zijn pas geboren dochtertje. Maar nu moet ik eerst Mouly à Coté gaan voorbereiden, want het is verhuurd in de kerstvakantie, en Mouly Première trouwens ook)
impressie herfstvakantie
Hieronder een filmpje, gemaakt in de cursusweek in de herfstvakantie
Ik doe hier met Cyrius een vrije oefening voor. Yente heeft het gefilmd:
Het filmpje begint als we samen aan het draven zijn. Cyrius is los, hij kan zich vrij bewegen. Daarna nodig ik hem uit om in stap achter de blauwe tonnen langs te gaan. Ik doe dat vooral met lichaamstaal en het verplaatsen van m’n gewicht, bijvoorbeeld: mijn heup in als we naar links gaan, m’n heup naar hem toe als we naar rechts gaan. Vervolgens lopen richting de uitgang van de bak. Ik sta stil. Cyrius loopt eerst door, maar keert dan om.
Cyrius is blind aan zijn rechteroog. Het plastic zakje aan de carrot-stick ritselt, zodat hij het hoort als ik de stick beweeg en meer of minder energie gebruik. Het is niet de bedoeling dat hij er bang voor is, ik kan hem er ook gewoon mee aaien
Toegift: hier een paar foto’s die karakteristiek zijn voor dit leuke, vrolijke paardje
de Dordogne in oktober
Omdat het in de herfst ook heel mooi is in de Dordogne organiseren we de Cursus Clever Horsemanship van 16 tot 23 oktober.
Geschikt voor elke leeftijd en elk niveau, want je krijgt individueel les en in groepjes van maximaal 4 deelnemers Lees verder de Dordogne in oktober
de paarden en pony’s
De kudde met ruinen en de ‘Lupo’groep is wat uitgedund sinds afgelopen winter. Een paar oude paarden en pony’s (30 jaar of ouder) zijn overleden van… ouderdom en een paar paarden zijn overleden omdat ze een aandoening die wel sneu en pijnlijk was, en bovendien niet te verhelpen terwijl ze nog niet zo heel oud waren, tussen de twintig en dertig.
We hebben afscheid genomen van:
Al Fonce (hersenbloeding)
Orchard (30 jaar)
Marie (oud, artrose)
Juju (30 jaar)
Mateo (kanker en ernstige artrose en zwaar zomerexceem)
Kampur (kanker)
De drie kuddes zien er nu als volgt uit:
– een kudde met
– een kudde met
– en een kudde die allemaal familie van elkaar zijn
De ruinen-kudde (ruinen zijn gecastreerde hengsten) bestaat uit 2 paarden, 3 middelgrote pony’s en 3 kleine pony’s. Zij doen het vaakst mee met de:
– basiscursus (5 x 1 uur a 145,-) voor kinderen vanaf 6 jaar
– connectiecursus (5 x 1,5 uur à 215,-) voor kinderen vanaf 10 jaar
– horsemanship (5 x 3 uur à 280,0) voor kinderen vanaf 12 jaar
De 4 merrie’s doen ook mee aan de connectie-cursus
en de Lupo-groep doet ook mee aan de Horsemanship-cursus
Het is echter niet zo dat wanneer je groot bent niet met een leuke kleine pony uit de ruinen-kudde of uit de merrie-kudde zou kunnen oefenen. Integendeel. Omdat we veel op de grond doen, kun je best groot, lang, dik (beter van niet), zwaar, tenger, klein of uit de kluiten gewassen zijn en een supertijd met Johnny Rebel hebben bijvoorbeeld. Maximaal ruitergewicht bij ons is overigens 78 kg
vlot bouwen, balans oefenen
Geïnspireerd door de film Ostwind wil ik komende zomer balans-oefeningen op een vlot gaan doen.
Dus nu heb ik een combinatie bedacht:
eerst organiseren we een workshop ‘vlot bouwen’ voor alle leeftijden onder begeleiding van een professionele Nederlandse vlotbouwer. En als er dan één of meerdere vlotten gemaakt zijn, kunnen we die mooi gebruiken bij een cursus met de paarden en pony’s. Hoe lijkt jullie dat? Zijn er liefhebbers voor een workshop ‘vlot bouwen’? Dan ga ik afspraken maken met de begeleider.
De weken 24 – 31 juli en 31 juli – 7 augustus lijken me daar het meest geschikt voor.
Hier een paar ‘stills’ uit de trailer van Ostwind:
zie voor de trailer Ostwind: https://www.youtube.com/watch?v=PoAOW84rxoY
p.s. zo’n leuk vlot in de visvijver lijkt me ook heel relaxed: stoeltje erop, boekje mee, glaasje drinken, en dan wat ronddobberen in alle rust
tenthuisje met eigen douche & wc
Dit zeshoekige tenthuisje, een kruising tussen een tent en een huisje, is nieuw aan het Lac de Veronne. Alsof het speciaal voor ons is ontworpen met zijn houten wanden, leuke ramen, openslaande deuren en een dak van zeildoek met in de nok een lichtkoepel met ventilatie.
Maar het is een origineel Slingerland kampeerhuisje uit 1995! We hebben er drie aangeschaft en we zijn nu bezig met ze te plaatsen op het kampeerterrein.
In het zeshoekig deel komen twee slaapkamers, een woonkamer, een keukenhoek en een deur naar het aanbouwtje met douche, wc en wastafel.
De volledig ingerichte keuken is voorzien van koud en warm stromend water en een koelkast.
Er komt een slaapkamer met 2-persoonsbed en een slaapkamer met stapelbed. In het woonvertrek staat bovendien een 2-persoons slaapbank. Geschikt dus voor maximaal 6 personen.
Het tenthuisje beslaat 36m2 en staat op een houten vloer, vrij van de grond. Aan de voorkant zijn 2 openslaande deuren die uitkomen op het deels overdekte terras.
De huisjes komen te staan op het kampeergedeelte, aan de rechterkant, gezien vanaf de entree. Zo houden de kampeerders in eigen tent uitzicht op het meer, terwijl je vanaf het terras van je tenthuisje ook uitzicht op het meer hebt!
Wil je deze zomer zo’n tenthuisje huren? Wees er snel bij, want we hebben er maar drie en er zijn al een paar op voorhand gereserveerd. Prijs per week in het hoogseizoen: 890,- incl. opgemaakte bedden, excl. schoonmaakkosten (maar je mag het zelf ook schoonmaken; op de wisseldagen ontsmetten wij de accommodaties volgens de corona-richtlijnen).
nieuw hondje
We hebben een hondje geadopteerd. Het is dus eigenlijk een tweedehandsje. Hij is al 13 jaar en hééél lief, hij heeft alleen 1 manco: het beestje wil niet alleen zijn. Nog geen kwartier. Ook niet in de auto. Behalve een hondje hebben we nu dus ook een probleem.
Of een challenge, als je het met een moderne blik bekijkt.
Het verhaal wat er aan vooraf gaat is wel heel droef.
Hij werd als puppy op een markt in Polen gekocht. Toen is hij mee naar Frankrijk gekomen. Hij had vanaf het begin verlatings-angst, maar bij zijn gezin was er altijd wel iemand thuis (bedrijf aan huis, kinderen, een moeder) dus was het nauwelijks een onderwerp. Maar in die 13 jaar zijn de kinderen groot geworden en studeren inmiddels in Bordeaux. En in april 2019 verongelukte zijn baasje. Het bedrijf hield daarmee op te bestaan. En de moeder ging buiten de deur werken. En toen was Dzeki, want zo heet hij (spreek uit als Jacky), opeens hele dagen alleen… Voor een hondje met verlatingsangst is dat vrijwel het slechtste wat je kan overkomen, en ook voor de mensen die van hem houden en ook voor de huisraad, het meubilair, enzovoort.
Dus nu is hij bij ons, aan het Lac de Veronne. Hij doet het geweldig in zijn nieuwe omgeving, hij went – ondanks zijn hoge leeftijd – snel aan een nieuw ritme, een nieuwe taal, een nieuwe familie (hij is heel aardig tegen poes Klein). Dus nu is de situatie ongeveer als volgt: als je Margot ziet lopen, zie je in haar kielzog een zwart keeshondje (meestal, soms loopt hij een andere kant op). En mochten we een keer weggaan, dan hebben we oppas voor de paarden, en dus ook voor Dzeki.